W tej przestrzeni Baran zaczyna widzieć, że jego ogień może ranić, ale też ogrzewać.

Zaczyna rozumieć, że nie każda walka jest potrzebna, a prawdziwa odwaga to zatrzymać się i poczuć.
Baran w przemianie nadal działa, ale zaczyna pytać „dlaczego?”.

Otwiera się na innych, uczy się mówić o emocjach, rozumie, że wrażliwość nie jest słabością, a mocą.

To etap, w którym dusza przechodzi od ego do serca – od porywu do świadomości.